Scouting, da’s durven. De scoutsafdeling van Kristus Koning in Wilrijk, met name de Jin’s (jongens en meisjes van 17-18 jaar) maakten een naaktkalender met groenten.
Sommige jeugdbewegingen kijken echt wel verder dan hun eigen navel. De Jins engageren zich niet alleen voor hun leeftijdsgenoten hier, maar denken ook aan de scouts in verre landen. Scouts zijn er immers overal. Ook in Thailand, waar ze deze zomer naartoe gaan. Ze zitten daar in een samenwerkingsverband met een schooltje uit Chiang Mai. In Thailand is scouting een onderdeel van het leven op school. Vandaar dat de twee zaken volledig in elkaar overlopen.
Terwijl in mijn tijd de klassieke wafelverkoop zowat de enige vorm van fundraising was (jawel, ik ben ook bij de scouts geweest) krijgen we hier toch wel wat meer creativiteit te zien. En… eens scout, altijd scout. Ik doe dus mijn plicht en stel de Jinkalender aan U voor. Scoutsleider Jente De Ridder (foto) kwam mij de kalender hoogstpersoonlijk brengen. Hij vond het een goed idee om op volgende vragen te antwoorden.
Waar komt het concept vandaan?
Jente: Bij het zoeken naar een manier om geld in te zamelen wilden we af van de klassieke methodes. Het was ook de bedoeling om niet telkens weer opnieuw de ouders te laten opdraaien voor de kosten. Die betalen immers al voor het jaarlijkse kamp. We wilden breder gaan. Een kalender met de groente van de maand en het ondeugende voorstel van een naaktkalender leidde tot het resultaat dat voor je ligt. Het mocht niet te platvloers worden. De kalender heet “Groe(n)ten uit A” en zet elke maand een groente in de kijker op een ludieke manier. De Jins poseren als boer en boerin op een herkenbare locatie in Antwerpen. Opvallend is het contrast tussen de stedelijke achtergrond en de boerderijthematiek. Bovendien krijgt de kalender iets amusant doordat de boer in kwestie steeds naakt poseert, waarbij de edele delen bedekt worden met de groente van de maand. We zijn alvast geslaagd in ons opzet om een groter publiek aan te spreken. Het is een verjaardagskalender. Je kan er dus jaren plezier aan beleven. Er zijn intussen reeds 200 kalenders verkocht. Zij die er nog één willen zullen dus snel moeten zijn!
Geen reacties van verontruste ouders?
Jente: Nee hoor. De foto’s zijn trouwens gemaakt door een van de vaders van de Jins. Eind oktober trokken de jongeren voor een fotoshoot naar het centrum van Antwerpen, waar ze op diverse locaties poseerden als boer en boerin. Onder het motto ‘Scouting, da’s durven‘ gingen de jongens volledig uit de kleren. Op de foto poseren de Jins met de ‘groente van de maand’. Dat doen ze voor herkenbare Antwerpse locaties, zoals het Centraal Station, het MAS of het Museum van Schone Kunsten.
De meisjes waren blijkbaar niet zo scheutig om uit de kleren te gaan…
Jente: De jongens zagen dat dus wel zitten. En zo doorbreken we ineens het klassieke rollenpatroon.
Je hoort mij niet klagen. In mijn scoutstijd trokken we elk jaar de wijk in voor 11.11.11. Jullie maken de solidariteit met het Zuiden nog concreter. Hoe is het project met de Thaise scouts ontstaan?
Jente: Wij willen als leiding onze leden een unieke ervaring aanbieden die hen nog lang zal bijblijven en waar ze bovendien ook iets uit kunnen leren. Vandaar dat we besloten de uitdaging aan te gaan om het eens wat verder te zoeken dan de Belgische Ardennen. Maar aangezien een luxueus plezierreisje niet binnen het kader van scouting past moest deze reis wel een zinnige invulling krijgen.
Scouts & Gidsen Vlaanderen (de overkoepelende organisatie van scouts in Vlaanderen) heeft al enkele jaren een samenwerkingsproject lopen met de National Scouts Organisation Thailand (NSOT) in het kader van het Silk Road Project. Het is doordat we van dit project gehoord hadden dat we besloten om naar Thailand te trekken. De ideale zinnige invulling voor ons kamp dus!
Wat gaan jullie concreet doen in Chiang Mai? Wordt het een bouwproject?
Jente: We zijn nog volop bezig met ons project concreet te maken. Momenteel staan we in contact met enkele lokale scouts daar. Zij zijn aan het bekijken in welk schooltje we het beste terecht kunnen. Naargelang de noden van dat specifieke schooltje zal ons project ingevuld worden.
Hoogstwaarschijnlijk zal dit vooral draaien rond de opvang van kinderen. Aan de hand van spelletjes en opdrachten kunnen we hen dan proberen te laten kennis maken met de Belgische cultuur/denkwijze. En kunnen wij omgekeerd ook van hen leren. Daarnaast zit de kans er dik in dat we ook zullen helpen met het opfrissen van het schoolgebouw of de omgeving. En persoonlijk zie ik het ook volledig zitten om enkele lessen Engels te geven.
Is het een nieuwe trend bij de scouts om solidariteit met het Zuiden te organiseren?
Jente: Ik denk niet dat je al echt van een trend kan spreken. Maar het klopt wel dat heel wat groepen stilstaan bij de problematiek in de wereld en dat niet alles zo vanzelfsprekend is. Zo zie je dat er lokaal al heel wat initiatieven genomen worden om de jongeren bewust te maken van die zaken. Maar de stap om daar ook echt je kamp aan te wijden is bij velen nog groot denk ik.
Ik heb in de jaren ’70 mijn allereerste artikel over homoseksualiteit in het ledenblad van de scouts gelezen en zo mijn weg naar de LHBT-gemeenschap gevonden. Waarvoor nog steeds mijn eeuwige dank. Hoe staat het tegenwoordig met de bespreekbaarheid van holebiseksualiteit bij de scouts? Is de jeugbeweging Wel Jong Niet Hetero bij jullie bekend?
Jente: Ik ken de vereniging inderdaad. Op bepaalde projecten werken zij ook samen met Scouts & Gidsen Vlaanderen. Zo organiseren ze mee de jaarlijkse Dag van de Jeugdbeweging. Enkele jaren geleden waren ze ook aanwezig op Jambe (foto). Dat is een internationaal scoutskamp dat plaatsvindt hier in België. Er waren toen meer dan 1000 deelnemers vanuit de hele wereld. Wel Jong Niet Hetero heeft toen enkele workshops gegeven. Ik geloof dat dit voor heel wat buitenlandse scouts een ware eyeopener was. Homoseksualiteit is immers nog lang niet overal zo openlijk bespreekbaar.
En nu allemaal die kalender bestellen. Koppel het nuttige aan het aangename en klik hier.
Holebiplus 